IndoMe - Indonesië Podcast
IndoMe – Dé Podcast over de Indonesische Lifestyle
Welkom bij IndoMe, dé Indonesië lifestyle podcast waarin koken, reizen, geschiedenis en actualiteiten samenkomen! Rolf Bacas, Marcheline Takarbessy en Aschwin Mollenaar schuiven iedere maand aan om hun passie voor Indonesië met jou te delen.
Elke aflevering begint met een heerlijk gerecht uit een specifieke stad of regio in Indonesië. Van pittige rendang tot geurige soto ayam – de smaken brengen je direct in Indonesische sferen. Daarna nemen ze je mee op reis: reistips, persoonlijke ervaringen en verborgen parels komen allemaal aan bod.
Ook familieverhalen spelen een belangrijke rol. Waar liggen de roots van hun grootouders? Welke bijzondere momenten hebben zij in Indonesië beleefd, en hoe zijn ze uiteindelijk in Nederland terechtgekomen? Deze verhalen bieden een uniek inkijkje in de gedeelde geschiedenis tussen Indonesië en Nederland.
Volg IndoMe, een podcast die jou gegarandeerd een senang gevoel geeft!
Blijf op de hoogte van nieuwe afleveringen, leuke anekdotes en prachtige foto's op Instagram via @indomepodcast.
Heb je vragen of opmerkingen:
info@indomepodcast.nl
www.indomepodcast.nl
IndoMe - Indonesië Podcast
Pasar Raya Nusantara 2025 - Van Sabang tot Merauke van Miangas tot Rote
Datum van opname: Zaterdag 25 november
Locatie: De Broodfabriek, Rijswijk
Titel: Pasar Raya Nusantara: Van Sabang tot Rote – Diaspora, Passie en Lahir di Sini!
✨ De Viering van de Nusantara
Op Zaterdag 25 november was de IndoMe Podcast live aanwezig in De Broodfabriek in Rijswijk voor de Pasar Raya Nusantara. Dit grootschalige evenement, georganiseerd door de Indonesische Ambassade in Den Haag, werd door de ambassade gezien als een bijdrage van de Indonesische diaspora in Nederland aan de wereld en had als motto: ‘Van Sabang tot Merauke van Miangas tot Rote’.
De uitdrukking "Van Sabang tot Merauke van Miangas tot Rote" is een Indonesische slogan die het hele archipel van Indonesië omvat, van het meest westelijke punt (Sabang) tot het meest oostelijke (Merauke) en van het meest noordelijke eiland (Miangas) tot het meest zuidelijke (Rote). Het wordt gebruikt om de nationale eenheid te benadrukken door de enorme geografische omvang en diversiteit van het land te symboliseren.
Onze hosts Ashwin Mollenaar, Marcheline Takarbessy en Rolf Bacas schoven aan tafel met diverse sleutelfiguren om de verhalen en de sfeer van dit bruisende culturele festival vast te leggen.
🎤 Onze Bijzondere Gesprekken & Tafelgasten
In deze aflevering hoor je diepgaande en persoonlijke gesprekken over erfgoed, verbinding en de diaspora:
- De Lokale Betrokkenheid: Een warm welkom van de Loco-Burgemeester van Rijswijk, die het belang van deze culturele brug tussen Indonesië en de lokale gemeenschap benadrukt.
- Diaspora Verhalen: Een inspirerend gesprek met Michael Passage van SoCalIndo. Hij deelt zijn unieke perspectief op de Pasar en trekt parallels tussen de Indonesische diaspora-ervaring in Nederland en de Verenigde Staten.
- Cultureel Erfgoed en Passie: We spraken met Cindy Smits over haar persoonlijke passie voor het culturele erfgoed. Ze deelt intieme details over haar Indische achtergrond in Bogor en de bijzondere reis die ze met haar ouders naar Indonesië maakte. Cindy vertelt hoe ze na die reis eindelijk met trots 'Lahir di Sini' (Hier geboren) kon zeggen.
🎶 Dans, Muziek en Silat
Naast deze boeiende interviews, duiken we in de culturele kern van het evenement. Luister mee naar de boeiende tafelgesprekken over de levendige dans- en muziek-optredens en de fascinerende demonstraties van Pencak Silat die de Broodfabriek vulden.
IndoMe Podcast: de podcast waar je je senang bij voelt!
Luister naar deze boeiende aflevering en ervaar de passie, de geschiedenis en de toekomst van de Indonesische diaspora in Nederland!
▶️ Luister nu naar de volledige aflevering!
Wat vond jij van deze aflevering?
IndoMe Podcast Productie
https://indome.buzzsprout.com
https://www.instagram.com/indomepodcast/
En salam datan zeggen we dan. Prima kazybanjak asje. Zo is het weten.
SPEAKER_08:Welkom.
SPEAKER_07:Wordt ook even verteld door Wasje. Want ja, Indonesisch spreken we hier gewoon. Wals je hoort, de omgevingsgeluiden. Het is niet onze standaard locatie. Nee. Nee.
SPEAKER_08:Nee, ik ben ook behoorlijk afgeleid door heel veel mensen die hier om me heen lopen. Absoluut.
SPEAKER_07:Het is hartstikke druk. Het is gezellig druk.
SPEAKER_08:Ja, het is heel gezellig.
SPEAKER_07:Want waar zijn jullie? Waar zijn wij? Wij zijn buiten regent het, maar hier binnen in de broodfabriek in Rijswijk is het lekker warm en ruikt het lekker naar eten. Fantastisch. De sfeer zit er goed in. Wij hebben hier, ja, beschrijf het eens even, een tafel, een kraampje, moet ik zeggen. Met onze instrumenten met wat tassen, met materiaal over ons. Mindumi, Samboan. En we staan eigenlijk heel strategisch bij de ingang.
SPEAKER_08:Ja, en ook niet te vergeten, we hebben wat tempe en Tahu aan de tafel te staan.
SPEAKER_07:De tank zit hebben we achter de kiezer de Soto Banjar. Wat is dat eigenlijk?
SPEAKER_08:Ja, hij was lekker. Ja, lekker kruidig. Ja, ik vond het lekker.
SPEAKER_07:Anijs, terrenijs.
SPEAKER_08:En meer kruiden, maar ik kan.
SPEAKER_07:Een kruidige Soto, heerlijk.
SPEAKER_06:Ik ken hem wel, maar ik vind hem ook nu weer wat lichter dan een Soto. Ja, Ajam, zoals wij die kennen, die kan wat zwaar qua smaak zijn. Deze was wat.
SPEAKER_08:Oh, nee, kruidig. Ik vond hem gewoon anders. Rijk.
SPEAKER_07:Misschien moet je het ene niet met het ander vergelijken. Nou, zo is het. Je moet ze gewoon allemaal beter te waarderen. En zo ook hier op de Pasar Raya Nusantara, zo heet deze. Editie. Dat staat voor, kunnen we dat vertalen? Ja, dat is het grote Rijk, hè. Het Indonesische Archipel, die eilandenrijk, dat wordt hier eigenlijk gevierd. Tijdens deze Passar.
SPEAKER_06:Op initiatief van de Indonesische ambassade. De KBRI. Afgekort. Die dat blijkbaar dan ook belangrijk vindt dat alle eilanden precies golduren.
SPEAKER_07:Dat is het. Want dat is ook eigenlijk de slogan van west naar oost, van noord naar zuid, namelijk van Sabang tot Merouk en van Miangas tot Rothee. Dat zijn echt de uiterste van west naar oosten en de uiterste van noorden naar zuiden. Alles is hier vertegenwoordigd. En dat merk je dus in het voedsel. Want we hebben een soort bandjar gehad, en dat is niet altijd. Tijdens een doorsneepasar malam te krijgen, bijvoorbeeld. Wij zijn hier eerder geweest, toch niet? In Rijswijk, dit is de vierde editie die de KDI heeft organiseerd.
SPEAKER_08:Alleen wij zijn hier voor de tweede keer.
SPEAKER_07:Dat is ook zo. We zijn er wel altijd geweest, maar iedereen is welkom. Het is heel laagdrempelig, want hoe duur is het om hier naar binnen te mogen komen? Gratis. Gratis. Dat is altijd fijn. De samenstelling van het publiek, als je eens even om je heen kijkt, wat valt je dan op?
SPEAKER_08:Ja, toch ook wel echte Indonesische mensen.
SPEAKER_06:Werken, studenten heb ik gezien. De diaspora noemen we dat ook.
SPEAKER_08:Maar ja, ook veel mensen zoals wij. Gewoon geboren in Nederland, maar wel met een Indonesisch uiterlijk.
SPEAKER_07:Ik zie veel kinderen, jongeren. Nederlanders met een Indonesische partner. Heel veel ook. Het is echt een mengelmoes of gewoon Hollandse mensen die hier ook voorbij lopen nu op dit moment. Kinderen. Ja, het is van alles wat. Ook op het podium is er van alles wat. We zien regelmatig de artiesten voorbij lopen. Ja, wat valt je dan op? Op dit moment even niet, maar. Ja, niet per se de indoor-rockjes.
SPEAKER_08:Nee, het komt wel echt uit Indonesië.
SPEAKER_06:Als het goed is, gaan wij straks wat mensen interviewen, waaronder de Loboburgemeester van Rijswijk die gaat aan tafel aanschuiven. Die hebben alles geïnterviewd.
SPEAKER_07:Tenminste, een local burgemeester. Dit is een nieuwe locoburgemeester. Net zo loco. Dat is vrijze voor die vacature. En heel veel artiesten natuurlijk. We staan hier bij zo'n, ja wat is het eigenlijk, een fotospot, zou je kunnen zeggen. En Indoos die zijn daar natuurlijk dol op. Maar je ziet dus ook heel veel van die artiesten verschillende kledingstijlen, verschillende culturen, dus ook het eilandenrijk wordt vertegenwoordigd. Prachtig om te zien allemaal. Zo is het. Ik ben benieuwd wat voor personen we hier aan de tafel straks krijgen, die aan gaan schuiven, wat voor verhalen we gaan horen. Wat voor vragen zouden we ze willen stellen? Ja, natuurlijk de allerbelangrijkste vraag. Ruit hier alleen maar naar eten.
SPEAKER_08:Wat gaat ze eten hier allemaal?
SPEAKER_07:Maar ook wat ze hier brengt. Vaak zijn er dus artiesten die we hier aan tafel krijgen. De link met het verre land. De liefde genuchte vragen. Absoluut, absoluut. Wij wachten even. En ondertus dan genieten we van de sfeer.
SPEAKER_08:En gaan we lekker dooreten. En lekker snappen, zo.
SPEAKER_07:En we zijn nog steeds in Rijswijk in de Pasaraya Nusantara. Als je hoort, lieve luisteraar, dan staat er iemand op het podium muziek te maken, maar dat zorgt alleen maar voor de sfeer. We hebben iemand aan tafel en deze mevrouw met prachtige ketting willen we graag zelf introduceren. Mevrouw Sandra, zou je jezelf willen introduceren?
SPEAKER_10:Ja, goedemiddag. Mijn naam is Sandra van der Waers en ik ben wethouder en locoburgemeester bij de gemeente Rijswijk. Het is een keten, hè? Wat burgemeester is. Een keten excuses.
SPEAKER_07:Maar je ziet er schitterend uit. En welkom op deze we zeggen eigenlijk een Passar Malam. Maar het is een soort festival. Er is van alles te doen en te horen en te beleven. Ben je al rondgelopen, zonnet, door deze hal, de broodfabriek?
SPEAKER_10:Nee, daar heb ik helaas nog niet de tijd van gehad, maar ik ga het absoluut doen, want ik hoor allerlei goede verhalen. Ik heb vooral tot nu toe het cultureel programma kunnen volgen.
SPEAKER_07:Ja, precies. En wat vond je daarvan? Dus je hebt al wel iets meegekregen.
SPEAKER_10:Ja, absoluut de opening. En er werd ze gedanst en uit verschillende delen van Indonesië. Ja, prachtig. En er was ook bij de eerste voorstelling een heel klein meisje. Nou, echt prachtig, hoe zij dat deed.
SPEAKER_07:Die is op netvlies bijbestaan. Het hele land wordt eigenlijk gevierd tijdens deze Pasaraja Nusantara. Want als je denkt aan Indonesië, dan heb je misschien een bepaald beeld, maar dat land is zo groot natuurlijk. En dat wordt nu eigenlijk een beetje geïntroduceerd. Je mag locoburgemeester zijn hier in Rijswijk. Heeft Rijswijk iets met Indonesië? Merk je daar wat van, misschien in het dagelijks leven.
SPEAKER_10:Absoluut, er zijn natuurlijk, ja, we hebben veel mensen van Indonesische of ook wel Indische, zoals het ze zelf noemde, afkomst. Dat geldt denk ik voor de hele Haagse regio zo ook in Rijswijk. Dus als je lekker Indisch wil eten, dan kan het eigenlijk altijd wel ergens in. Dat is wel fijn hier. En ik vind het ook fantastisch dat het al de vierde keer dit festival in Rijswijk wordt georganiseerd.
SPEAKER_07:Precies, ja, leuk. Over een van de belangrijkste vragen die wij stellen aan de gasten hier aan tafel, heeft echt iets te maken met de cultuur. Rof, wat is die vraag ook alweer?
SPEAKER_06:Wat is jouw lievelingsgerecht of eten uit de Indonesische keuken? Ben je daar heel bekend mee?
SPEAKER_10:Nou, ik ben er denk ik net zo bekend mee als de gemiddelde Nederlander. Maar ik moet zeggen, toen mijn moeder overleed, is mijn vader herthoud met een Indische dame. Dus dat is al tien jaar zo. Dus ik mag al tien jaar van haar kokens te genieten. En dat verheert echt van van alles. Ik vind ook wel dat ze heel knap producten kan hergebruiken en daar weer iets fantastisch van kan maken. Ja, waar kun je me dan wakker van maken? Ja, ik denk toch heel simpel mensen: gewoon een satteentje. Vind ik echt heerlijk. Het blijft toch lekker? En wat ik wel geleerd heb, zeg maar Katja heet ze, de tweede vrouw van mijn vader, is dat ze die satéetjes maak je echt op een speciale barbecue. Ja, en dat ze Nederlander toch even wennen. Maar daarom smaken ze dus ook echt veel beter, is mijn ervaring. Een wereld van verschil inderdaad. Dat is echt een wereld van verschil.
SPEAKER_07:Het is niet een green ag, maar het is echt een langwerpig. Ja, een saté-barbecue. Een saté barbecue.
SPEAKER_08:Een saté-barbecue.
SPEAKER_06:En heeft zij jouw vader ook al een keer meegekregen naar Indonesië of is het nog niet zo ver gekomen, dat jij weet.
SPEAKER_10:Nee, ik weet wel dat ze die wens hebben, maar goed, ze zijn ook al wat ouder. Dus ik hoop dat ze dat nog naar waar kunnen maken. En jij zelf? Oh, ik zou zo graag willen. Maar ik heb echt nog twee opgroeiende kinderen. Dus dat wordt nog even sparen, denk je.
SPEAKER_08:Ja, en dus ook al sowieso zo'n verre reis met twee kleine kinderen. Dat is best een onderneming ook.
SPEAKER_10:Jazeker, maar hij staat absoluut nog op mijn wentelijst.
SPEAKER_07:Hartstikke leuk. Nou, ondertussen ben je hier in Rijswijk en het juiste adres natuurlijk, hier in die broodfabriek. Want ja, dat land is zo enorm, maar hier vandaag tenminste heb je van alles. Op het podium zie je verschillende culturen rondlopen. De stand zou je kunnen zeggen, de kraampjes.
SPEAKER_08:Ik heb ook saté voorbij zien komen.
SPEAKER_07:Je hebt verschillende soorten sate-ook dat nog natuurlijk.
SPEAKER_10:We kunnen in twee dagen volgens mij alle uithoeken van Indonesië bezoeken. Dus ja, dat is echt gewoon in vogelvlucht. Dat is wel lekker hè.
SPEAKER_08:Ik hoorde dat je hier op de fiets was. Dat was wat sneller dan een vliegtuig. Wat een fantastische reis heb je dan dit weekend.
SPEAKER_07:Het is heel leuk dat het hier weer in Rijswijk gebeuren mag. En wat je zegt ook. Er is een grote binding, natuurlijk met Indonesië, deze regio, Rijswijk Den Haag natuurlijk ook. Op zich denk ik dat je de Indo's niet zo duidelijk ziet. Maar als je hier zo rondloopt, denk je ja, ik denk dat dit wel het gevoel in Indonesië komt. Daar is deze pas er wel uniek in. Ja, precies, je hebt meerdere passamallams. Maar deze, ja, dit is al voor de vierde keer in Rijswijk. Dit raakt toch echt wel een beetje de echte Indonesische sfeer aan. En dat merk je ook aan het publiek wat hier rondloopt natuurlijk.
SPEAKER_06:Verschillende restaurantjes, aanbieden van eten.
SPEAKER_07:De sfeer, dat is hier gezet. Dus heel erg fijn dat het weer mag hier in Rijswijk. Je gaat denk ik nog een rondje lopen, of niet? Absoluut, absoluut.
SPEAKER_10:En ik ga zeker naar de verschillende stands. Er hang een prachtige kleding van alle verschillende plekken in Indonesië. En ik ga inderdaad misschien wel gewoon alle verschillende CT's uitproberen, wie weet. Het is tenslotte lunchtijd zo'n beetje. Maar het is echt hier prachtig. Ik ben ook blij om te horen dat jullie het als heel mooi ervaren. Dat dit iemand de ambassade die je organiseerd had, hier in Rijswijk. En dat is toch heel mooi dat dit zo kan. En dat alle verschillende generaties, of dat nou de eerste, tweede, derde generaties, of toch de nieuwe groep met Indonesische mensen. Want we zien steeds meer studenten of mensen die al gestudeerd hebben en hier als baan via hun baan weer in Nederland komen. Dat die groep eigenlijk ook gewoon weer groeit.
SPEAKER_07:Dat is ook zo. De zogenaamde diaspora vind je hier. En het is inderdaad een heel gemengd gezelschap van oud tot jong. Niet een oud-bollig iets, maar een grote groep gemengde mensen.
SPEAKER_10:Geniet ervan, zou ik zeggen.
SPEAKER_07:Dankjewel.
SPEAKER_08:En bedankt voor het langskomen. Maar gedaan.
SPEAKER_07:Ik denk dat op dit moment Sandra, de locoburgemeester van Rijswijk, op zoek is naar de stratetjes hier in deze hal de broodfabriek. Maar dat mag de pret niet drukken, want we hebben in plaats van één gast opeens twee gasten hier aan tafel. Zeker leuk, zeker leuk. Marceline moest daar even ruimte voor maken. Maar laten we eens even vragen wie we aan tafel hebben. Hier recht voor mij. Wie is dit? Ik ben Meesie.
SPEAKER_01:Ik ben Meesie Schreuder. Ik kom uit Amensfoort. Wij zijn van Panglipo Ratto Silibangi. En dat is een Pentaxilad Club. Gevestigd in Amensfoort. Ik ben een van hun schoolhouders. Ik doe dat samen met mijn lerares, Jan Noordini. En wij zijn nu op de Pazar Raja Nusantara 2025. Op 25 oktober, zaterdag, om een opening te doen. Ja, we hebben net gegeven. En zo meteen een workshop.
SPEAKER_07:Kijk eens aan, een vol programma. En naast jou zit.
SPEAKER_11:Ik ben Marlies. Kom aan Nieuwe Gein, dus een stukje de andere kant op. Maar elke week ook dus in Amersvoort te vinden als een van de leden van Panglipoor de Siliwang. En inderdaad net de opening gegeven. Dus aan het klaarstomen zometeen voor de workshop.
SPEAKER_07:Ja, precies. We moeten opschieten, want jullie moeten die workshop gaan geven. Die naam trouwens, om daar eens even bij stil te zijn. Het is een helemaal vol. Kun je daar iets over vertellen misschien?
SPEAKER_01:Ja, zeker. Nou, Panglipoor is eigenlijk de club in Indonesië die we hebben. En we hebben eigenlijk, hoe zeg je dat, Panglipo is bij zo'n grote tak. En de tak, zeg maar eronder, wij wouden iets wie niks doen. We hebben in Nederland 90 clubs, waarvan 50 aangesloten bij de Nederlandse Puntie Ladfederatie. En wij hadden zoiets van, we willen iets wie niks doen. Want we hebben al 90 clubs in Indonesia. Dus wij dachten van: maar wat nou als we een vrouwenclub kunnen oprichten? Specifiek voor vrouwen. Ik heb hiervoor karate gedaan. En het is een mannenwereld, sowieso de vest wordt. Dus ik wou zoiets van, ja, ik wil heel graag iets voor de vrouw doen. Maar hoe kunnen we dat dan doen? En zeker in de tijd van nu, weet je, je kan er niet omheen om. Hoe zeg je dat? Elke vrouw die je tegenkomt, heeft wel eens intimidatie gehad of slachtoffer geweest van geweld of dat soort vorm. En wij willen eigenlijk een soort van hand uitreiken, handvaten geven, tools geven om jezelf te verdedigen. Dus toen we dat idee hadden, dachten we van nou laten we maar eerst een workshop doen. En na die workshop kwam al meteen eigenlijk van, oh nee, we gaan een club beginnen. Dit wordt echt wel een succes. En op een gegeven moment spraken we Marlies al vrij snel. Die was super snel geïnteresseerd. En toen heb ik haar naar binnen gehaald. Ik zeg, vind je dit ook wel leuk om bij. Want Marlies deed eigenlijk al Panjaxielat. Veel langer dan dat ik doe.
SPEAKER_11:Ja, ik doe eigenlijk al acht jaar denk ik nu Punja Zielat. Het zit bij mijn schoonfamilie heel erg erin. Mijn zware heeft een eigen vereniging. En daar wordt ook altijd wel gestimuleerd van kijk om je heen. We gaan gewoon ontdekken. Er is zoveel meer. En ik miste op een gegeven moment een beetje dat vrouwelijke. Ik treed met heel veel mannen. En ik merkte op een gegeven moment dat ik ook wel lekker dat mannelijke gewoon gaan, weet je, al die hardheid erin had. En ik dacht, oh, ik wil die vrouwelijkheid gewoon weer een beetje terugkrijgen in de Silas. Want als je filmpjes ziet en dingen ook, dan denk je, oh, dit is zoveel meer. En toen had ik het daar met een paar mensen over en toen zeiden is, oh, wist je dat meisje en de Janen zijn daarmee bezig. En toen dacht ik echt, dit is het voor mij. Dit is gelijk. En fanatiek begon er niet meer weg te gaan.
SPEAKER_01:Maar terugkomend op de naam, rattoe Siliewangen betekent eigenlijk rattoe, is koningin. En Siliewangen is eigenlijk dat je je goedheid verspreidt. Dus een koningin die in Panjaxila de goedheid verspreidt.
SPEAKER_06:En waarom en wanneer kies je voor Panjaxila? Rol je daarin, inderdaad, via familie? Of hoe kom je komt de gemiddelde persoon?
SPEAKER_11:Ik denk dat het wel bekender is dan dat mensen soms denken. Ik zeg wel eens, het is net zoals ballet. Ik weet dat het bestaat, maar als ik nu in balletschool zou moeten vinden, geen flauw idee waar ik naartoe moet. Dus ik denk wel dat je vaak via via er wel een beetje achter komt van oh, hier speelt wat, daar is wat. Maar ik denk omdat in Nederland het heel erg aan het groeien is, dat er ook wel gewoon wat meer bekendheid voor de sport komt. Het wordt veel in films gebruikt. Dus je merkt wel dat steeds meer mensen zeggen, oh, ik hoorde daar wat van. En doordat iedereen natuurlijk dat aan het verspreiden is, komt dat wel meer. Maar het is vaak wel via of via dit soort plekken. Dat mensen zien dat ze denken: wow, hoe coel.
SPEAKER_06:Jullie zitten met een vriendin aan tafel die zegt: nee, ik wil eigenlijk, ik word een beetje dik bij wijze spreken, ik wil wat gaan sporten. Wat zal ik doen? Ik zit te twijfel over judo karate. En in één keer valt ook de term Pentaxilat. Waarom zou jullie vriendin of die persoon die geïnteresseerde, niet voor karate moeten kiezen? Of vanuit jullie standpunt. Dat je zegt, nou ja, ga voor die Pentaxilat.
SPEAKER_01:Wij doen een mix van zelfverdediging, maar ook in de vechtkunst. Dus als je ergens zit met zelfvertrouwen en je wil graag zelfvertrouwen creëren. Je wil zierlijkheid creëren, je wil voor jezelf staan. En je wil onderdeel zijn van onze community. Want dat zijn we eigenlijk. Wij zijn gewoon een vrouwencommunity. Wij willen heel graag die vrouw de help een hand geven. En wij willen, we kunnen dat alleen als we met elkaar werken en samen sterker worden. Dus dat is ons ding. Dat we een veilige omgeving bieden waar je gewoon zelfverdediging dan kunt beoefenen. Maar ook dat je hebt zo van er is geen man die mij bekriteiseert. En dat vinden wij heel erg belangrijk. En ik heb genoeg ervaring gehad dat ik bij een sportschool zat dat ik gewicht zat hebben met een bench en dat er een hele sorry creepy man naar mij naar het kijken was. En ik voelde me daarmee geïntimideerd, want hij kon veel meer benchen dat ik dat in kon doen. En ik had zoiets van, maar stel voor, ik zou 14 zijn. En er zou iemand tegenover mij staan die zo geïntimideerd kan. Ik wil dat niet. En ik merkte gewoon dat bij vrouwen dat het best wel een ding was. En dat meerdere vrouwen dat houden willen. Dus vandaar.
SPEAKER_11:En ik denk ook dat de focus niet alleen maar op wat mensen als dingen, oh, je kan hard slaan, hartrappen, hartstoten. Er zit zoveel meer, er zit stijl in de sport, er zit technieken in.
SPEAKER_06:Wat ik net zeg, want gemiddelde fitnesscholen is natuurlijk kickboksen erg populair, heb ik het idee. Maar Pentaxilat, het beeld dat ik erbij heb, is ook dat het heel veel danszierlijkheid en kunst is.
SPEAKER_01:Dat klopt. Maar dat is ook wel het onderscheidende van de rest van de vechtsporten. De rest van de vechtsporten hebben bepaalde muziek, maar ons wij hebben bepaalde muziek die gericht is op Pentaxilat. Op de bewegingen. En dat gaan we zo meteen trouwens ook doen. We hebben West Japanse muziek. Wat echt specifiek gericht is voor de looppas, loopvorm die we gaan lopen.
SPEAKER_06:Superinteressant. Belangrijke vraag. Of misschien een van de belangrijkste vragen, voordat we die vergeten. Wat is jullie binding met Indonesië? Allebei op vakantie of langere tijd of kortere tijd? Vaak?
SPEAKER_11:Ja, zeker. Ik ben net vorige week terug. Dus zeker. Maar ik heb een relatie met een Indische man. En al twaalf jaar, die loopt hier ook achter te staan. En familie in Indonesië. Dus dan word je toch wel steeds meer die kant op getrokken. En dat is een beetje eigenlijk waar die verbinding vandaan is gekomen.
SPEAKER_06:Heb je al veel gezien?
SPEAKER_11:Zeker, zeker. We houden het vaak een beetje op Java, zeg maar. Maar daar zijn we alle kanten al op geweest. En op een gegeven moment ga je natuurlijk wat de specifiekere plekken opzoeken waar familie zit, waar Silat zit. Dus ik was afgelopen week nog voor Silat die kant op. En je gaat dat specifieker, band doen, Malang, Jokja, die omgevingen. Dat ken je op een gegeven moment. Die gaat ook meer de diepte in.
SPEAKER_06:En als je er dan bent of je bent net weer geland, wat eet je nou het liefst? Of wat is je lievelings en rechtje?
SPEAKER_11:Ik begin altijd met Anjam Pignette en Static Cambi. Standaard. Gewoon als ik daar kom. Dan kan ik echt naar uitkijken.
SPEAKER_07:Met de handen eten.
SPEAKER_11:Ik zit ook het liefst gewoon ergens heel erg ongemakkelijk, zeg maar. Maar we gaan lekker aan de weg. Tussen de locals.
SPEAKER_06:Zo dat Bizarraar was in de natje.
SPEAKER_11:Ja, ze die kids.
SPEAKER_07:Als we die vraag ook aan jou stellen, als je er bent, wat eet je dan het liefst?
SPEAKER_01:Nastie Oerdoek.
SPEAKER_07:Zatekamping, Martag, Rarandang. Zal ik er nog even doorgaan? Ik denk dat je een workshop moet doen, dus dat moet ik niet stoppen.
SPEAKER_11:Kooken met Macie.
SPEAKER_06:Hoe had je dat je daar voor het eerst?
SPEAKER_01:Ik ben in Nederland geboren, maar ik ben al vrij snel heen en weer gevlogen, omdat mijn moeder Indonesisch is, vol Indonesisch. En ze heeft daar al haar familie in nog zitten. Dus wij gaan regelmatig terug. Ik denk om de twee jaar dat we er heen en terugvliegen. Dus vandaar heb ik ook wel Indonesisch geleerd. En kan ik nu ook met mijn lerares communiceren? Want zij is vol Indonesisch en woont pas sinds een jaar in Nederland. Dus ik moet echt wel met haar Indonesisch communiceren, maar het helemaal prima.
SPEAKER_06:Zouden jullie daar ooit kunnen of willen wonen? Of is de combinatie mooi? Zodat je zegt van we voelen ons thuis in Nederland. Het is heerlijk om daar te zijn. Maar het beste van beide werelden.
SPEAKER_11:Ja, dat heb ik wel een beetje. Ik denk dat er zijn heel veel mooie dingen zijn waarvan ik denk echt, als ik weer thuis kom, dan denk ik, oh, dit ga ik zo missen. En dit ga ik zo jammer vinden dat ik weer gelijk die race in ga en de hectiek in moet. Maar hier zijn ook wel gewoon bepaalde dingen die gewoon fijn zijn en comfortabel zijn wat je gewend bent.
SPEAKER_06:Ik vind dat je daar wel een mooi punt noemt. Het is daar altijd wel een spiegel van, je komt in een soort rustiger vaarwater, meer gefocust. Waar zijn we nou eigenlijk mee bezig?
SPEAKER_11:Ja, en ik probeer altijd als ik weer hier land dat ik denk, oké, blijf niet rust. Dat is echt het moment dat je gewoon het vliegtuig uitstapt, kijkt iedereen op een Sagarij. Als je daar uitstapt, lacht iedereen gewoon. Dat is zo anders. Maar ik denk dat het gewoon allebei zijn plussen en zijn minnen. Ik denk dat het gewoon een beetje afhankelijk is van de fase in je leven waar je naar op zoek bent en of wat daar dan bij aansluit.
SPEAKER_07:Jullie hebben een deel van die cultuur toch meegenomen, ook zo net natuurlijk laten zien bij de opening van de Pasarija Nusantara. Ook een eer, denk ik dat jullie gevraagd zijn door.
SPEAKER_01:Zeker, zeker. Want we zijn niet zo heel lang begonnen. We zijn februari denk ik gestart. En we hadden al snel een demo gedaan voor een festival in Amenswoord, het Pentailad-Festival, waar 200 Prasilads aanwezig waren.
SPEAKER_02:Heel erg leuk.
SPEAKER_01:En op een gegeven moment was de minister van cultuur. En Nationaal Erfgoed. En die zagen ons en die zeiden van nou die gaan we de volgende keer vragen. Dus zo ging het balletje rollen. En we hebben hiervoor een paar maanden geleden ook een optreden gedaan. Dat was de eerste keer voor KBRI. En dat we heel goed in de smaak. En toen hadden ze ons gevraagd voor de opening. En toen dachten we ja, daar gaan we geen nees tegen zeggen. Het is bijzonder dat ze ons een plekje hebben gegeven. Wij waarderen het enorm.
SPEAKER_06:Is deze passer nou anders dan andere pas? Ik weet of jullie bekend zijn met pas, dat je zegt, van dat bezoek ik wel vaker.
SPEAKER_01:Normaal is het altijd, ik ben al opgegroeid met de passer malams. Ik deed vroeger Barinees dansen, Jahaans dansen. Bij Tong Tong Ver op het Malieveld. De albekende. Het is steeds anders, ook omdat de doelgroep anders wordt. En ik merk het ook aan mezelf, weet je, dit is allemaal leuk, omdat het heel erg herkenbaar is van vroeger. Maar het is wel anders. En ik merk wel dat we een beetje moeten gaan kijken van hoe kunnen dat voor jongeren gaan? Hoe kunnen we kijken naar de nieuwe doelgroep om dat hier in te trekken. Ik vind het heel erg leuk dat we Pentaxila doen. Maar ook dat ik denk van ik wil heel graag de jongeren hier naartoe roepen. Ook dat je nadenkt van waar komt mijn identiteit nou eigenlijk vandaan. Is er iets wat ik nog niet heb ontdekt? Misschien is dat juist dit het moment om te ontdekken.
SPEAKER_07:Interessant uniek verhaal, leuk verhaal, interessant verhaal. Wie weet komen jullie die personen tegen die op zoek zijn naar ja, waar kom ik vandaan? Wat is mijn verhaal straks steeds die workshop? Bedankt voor jullie verhaal. De tijd is gevlogen. En heel veel succes vandaag nog.
SPEAKER_11:Superleuk, dankjewel.
SPEAKER_07:Zo, en er is weer even wat geschoven aan tafel. En zeker ook op het podium. Want de luisteraars horen nu natuurlijk weer heel ander soort muziek. Het is wel erg gezellig.
SPEAKER_08:Het is heel gezellig. En het is ook hier ook heel gezellig druk.
SPEAKER_07:Zo is het. Zo is het. We staan dicht bij de ingang of uitgang. Ja, wat je wilt. Maar het blijft flink doorstromen. En zo ook aan deze tafel, aan onze podcasttafel. We gaan van de Pat Jacques Schilla naar muziek. En ik zou eigenlijk willen vragen: degene die hier voor ons zit, zou je jezelf willen introduceren?
SPEAKER_05:Wie ben je? Dankjewel. Ik heet Renadi Santos al ik ben muzikant. Veel al Indonesische muziek, maar ik heb ook westerse muziek achtergrond. Ik heb Kameland gedaan, Java Bali, Ambergloen. Champi van Suda, Bijava. Punjacilla muziek op de Candse Trunnels. En vandaag hier op de Pasarijja Musantara. In Rijswijk heb ik met de groep twee groepen eigenlijk, Archipelago en Committeerta. Een samenwerking van deze twee groepen. Sumatraanse talentbonmuziek uit de Minan Kabau.
SPEAKER_07:De Minan Kabau. Kijk eens aan. Meneer, je bent hier helemaal op je plaats. Het is een Passaar voor heel Indonesië. Alle volken, stammen zijn hier wel verenigd, maar dat is eigenlijk ook jouw verhaal qua muziek. Je hebt verschillende soorten muziek, daar ben je wel mee bekend. Ja, grappig.
SPEAKER_05:Hoe is dat ontstaan op jonge leeftijd al? Ja, eigenlijk wel. Mijn vader was heel erg bezig met muziek. En hij was op een gegeven moment ook degene bij de ambassade, de Indonesische ambassade in de diaspora, buiten Nederland. Ja, buiten Indonesië bedoel ik. Aangewezen om de muzikale activiteit van de ambassade te organiseren. En hij deed dat vooral via de Anklem. Anklem les te geven zodat ze die muziek konden spelen bij gelegenheden die de ambassade organiseerden.
SPEAKER_06:Dat vind ik wel heel uniek. Wat als we het over de oudere generatie hebben, dan hebben we het over de Indo-rok, die speelde allemaal op hun gitaartje natuurlijk.
SPEAKER_05:Maar dat is wel het verschil, want dat is de indo. Mijn oud gelongen is gewoon Indonees. En het was, even kijken, in de jaren 5060 ongeveer, dat hij daarin betrokken was bij de KBI, de ambassade KBI. Tot in de jaren zeventig nog. Dus je hebt dat echt met de paplepel meegekregen. Ja, dat waren dan in het begin wel de, zeg maar de Lago Rakyat, zoals je nu, de volksliedjes. Uit veel verschillende delen en streken van Indonesië. Maar op de ambassade was op een gegeven moment ook dans en muziek, Ramela muziek uit Java, wat lessen werd gegeven, en daar heb ik me op aangesloten op een gegeven moment. En op een gegeven moment kwamen ook een andere soorten muziek bij uit Indonesië. Ik ging op een gegeven moment ook wessensmuziek studeren, klassieke gitaar heb ik gedaan. Ik heb in bandjes gespeeld, basgitaar, drums, viol, vrouw, keyboards, whatever. En ik componeer heel veel voor crossover dingen met Indonesische muziekelementen, geppeld aan andere stijlen.
SPEAKER_07:Nou ja, dat is ook de reden dat je hier bent. Want deze Pasar, daar zijn al een paar verschillende groepen op podium geweest. Wat hebben jullie eigenlijk mogen doen als je daar iets over wil vertellen, de groep en het optreden, zo net?
SPEAKER_05:Ja, we hebben dus sympathische muziek gespeeld. Kijk, dat is interessant. Talempo-muziekinstrumenten, dat zijn kleine gongspel, een gongspel. Dus een set kleine hondjes die gestemd zijn in een toonladder. En een beetje wat je ook bij Gamelan ziet. Alleen bij Gamelan heb je dan een hele specifieke Gamelan tuning, die stemming, die heel anders is dan de westerse. Maar de talembro is juist qua tuning heel compatible met westerse muziek. Dus we hebben ook een keyboard erbij, een sensus erbij. Maar verder eigenlijk voor de traditionele iets met een aantal talempo sets. Een trommel, een dang. Een wong en fluit. En in dit geval ook heel veel zang. We hebben liedjes gespeeld. Met een heel specifiek matraanse thema, de randtauw. Maar rantouw, dat is als je op een gegeven moment in je leven ga je erop uit, ga je je nest verlaten, op je eigen benen staan. Op je eigen benen staan, je plek vinden in de wereld, carrière maken, geld verdienen of functie studeren. Maar op een gegeven moment zit er ook een beetje achter van op een gegeven moment kom je terug naar je community om die te helpen op te bouwen, om die omhoog te krijgen. Met je voor kennis en contacten, geld misschien. En dat soort dingen. Je keert weer terug. Je keert weer terug om de plaats van Oosterman te helpen en vaar te volgen.
SPEAKER_07:Ik denk heel toepasselijk om juist Maranton, pardon? Maranta. Ook heel toepasselijk, omdat hier tijdens deze Japassa Raya Nu Santara met heel veel diaspora. Om dat juist natuurlijk tegen te brengen. Bijzonder is dat. Als je hier zo rondloopt, je bent wel terug geweest naar Indonesië. Als je hier zo rondloop, is het toch een beetje terug herkenbaar. Wat vind je van deze Passaraya Nusantara?
SPEAKER_05:Ik ken vooral heel veel passaman-achtige events in Nederland. Ja, wat ik dan ervaar, is dat je heel veel mensen ontmoet, bekend of onbekend, die ook zwart haar hebben en kleurtje. En ook een beetje in dit soort dingen bekend zijn. Het eten uiteraard, de stalletjes met allerlei sluisijen, kleding en whatever. Ik moet zeggen, in Indonesië zelf zoek ik zelden dit soort plekken op. Nee, precies. De paar keer dat ik Indonesië ben geweest, was het op twee dingen: ten eerste familie, die daar nog heel veel is. En daarnaast muziek. En toen ik nog met dansgeest was, ook dans. Ik heb daar ook les genomen en zo. En ook op een gegeven moment ook concerten opgestanden daar. Ja, wat grappig. Leuk hoor.
SPEAKER_07:En toch weer dus een beetje cultuur van die kant. Vandaag hier gepresenteerd in Rijswijk. Ja, wat leuk. Treden jullie nog op vandaag of morgen, of kan je nu rustig genieten van het eten en de kraapjes.
SPEAKER_05:Ja, vandaag zijn we daar klaar mee. We kunnen nu even genieten.
SPEAKER_06:Precies. De gasten die aanschuiven, horen we natuurlijk ook altijd graag: wat is jouw lieveling-zoek? Zeker. Ah, mijn lieveling-eten. Of je in Indonesië aankomt, wat zegt van nou dat wil ik direct bestellen? Of dat heb je echt zin in, daar macht ik na.
SPEAKER_05:Als ik Indonesië zou zijn, dan zou het misschien ook nummer 1 papaya zijn. Die is hier slecht te drijven. Niet vers. Of uit andere steken die dat toch anders smaakt. En het volgende zijn was waarschijnlijk Saté Madura. Die kennen jullie misschien. Satje maar door dat zijn zo die hele dunne stokjes. Die je dan bij het bossen van titelen kijkt. Ja, precies.
SPEAKER_07:Precies. Heerlijk, je was niet de enige. We hebben meerdere gasten die de saté hoog op het lijstje hebben staan. Wat leuk. Volgens mij pas jullie ook altijd. Zeker, zeker. Eten verbind, muziek verbindt. Dus dan voor de bijdrage hier op deze passa. Je leerzame weer wat geleerd. Dankjewel.
SPEAKER_06:Riet er nog wel.
SPEAKER_07:En er is weer een stoelendans geweest. We zitten weer even op andere plekken: Rf, jij zit nu naast mij.
SPEAKER_06:We hebben de Pentaxila gehad, we hebben een loco burgemeester. We hebben een muzikant gehad en we hebben nu twee danseressen voor ons van de dansgroep Padelies in Indonesië. Kijk eens. Ik heb bijna een zonnebril nodig, Rob.
SPEAKER_07:Want het glinstert recht in mijn gezicht.
SPEAKER_06:Ik hoop niet dat het echt goud en diamanten zijn, want dan.
SPEAKER_03:Het is een lekker vrouw.
SPEAKER_07:Ze hebben in het Louvre gezeten recent nog. Hartstikke leuk. Welkom. Willen jullie misschien eerst jezelf introduceren voordat we echt vragen gaan stellen over het optreden.
SPEAKER_00:Ja, zeker. Ga ik maar beginnen? Ik heet Supjating Adelan. Ik kom heel lang geleden naar Nederland om te studeren. Ik studeer in de TU Delft van Scheikoende.
SPEAKER_07:Zo.
SPEAKER_00:En ben ik lang al afgestudeerd en ik werk in Den Haag in het laboratorio. En dansen is meer mijn passie. Ik dans vanaf mijn vier. Dus ik dans Balines, jafangs.
SPEAKER_07:Dat ook kijkers, ja. Interessant verhaal. Waarschijnken naar Sundanezen dansen.
SPEAKER_00:Zo is het een beetje. En bijna elke event gaan wij erheen samen.
SPEAKER_07:Want ja, er is nog iemand natuurlijk. Zou je jezelf ook willen voorstellen?
SPEAKER_03:Ja, ik ben Hadia, ik ben zelf niet zo lang in Nederland wonen, misschien nu is het bijna 14 jaar. Dat is lang genoeg. Ik ben ook zelf de zoals Oepie gewoon werken. Ik werk in Den Haag in Qatarambassade. Ja, ik samen met haar optreden misschien nog is al 12 jaar of meer. Ik ben ook zangeris en ook MC.
SPEAKER_06:En ook nog podcast. Nu podcast erbij, precies.
SPEAKER_03:Gewoon van onze hobby, onze talent, zeg maar. Maar ja, ook gewoon genieten van de entertainer.
SPEAKER_07:Ja, precies. Hoe vaak dansen jullie dan?
SPEAKER_00:We dansen bij een deel Europa buiten Nederland.
SPEAKER_07:Dus Italië, Gostland, jullie groep is gespecialiseerd dan in bepaalde dans Sundanees of hebben jullie een hele brede brede, maar niet helemaal naar Indonesische boven.
SPEAKER_03:Meestal klassieke. Meestal Oesteanse, Oestjava, Balinais, Oostjava, Oostjava.
SPEAKER_07:De Oost-Jaanse dans. Dus vandaag Sundanees, dat is weer West. Dat is even iets anders.
SPEAKER_03:Het is haar specialiteit. Is het meer een beetje sensualiteit, maar ook met krachten.
SPEAKER_07:Dat is het mooie, want dit is Pasarayano Santara. Dat zijn heel veel verschillende culturen natuurlijk. Wat je net zegt dan, de Sundanees, dat is weer anders dan, zo net zag ik personen misschien van. Wat was dat, Sumatra misschien?
SPEAKER_03:Ja, kijk, elke eiland is, we hebben verschillende culturen, ja natuurlijk. Ook verschillende taal, alles. Dus van Westjava is meer energy. Vrouwelijk, maar ook wel een beetje sensualiteit, maar is niet echt te voorseren. Het is gewoon echt alles samen.
SPEAKER_07:Ook nog, kijk. Er zit er kracht in.
SPEAKER_00:Het is meer combinatie tussen Punjazilat en den Dams. En dat is Sundanese.
SPEAKER_06:Jullie zeiden dat jullie treden heel veel op. Is het anders om op deze Pazar op te treden dan bijvoorbeeld in Italië? Want het publiek is hier natuurlijk heel veel Indonesië, als ik zo om me heen kijk. Is het een thuiswedstrijd? Voelt het als thuis? Of is het hetzelfde voor je?
SPEAKER_00:Nou, maakt niet uit voor ons. De dansen is dans. En ook als zonder publiek danswijzen precies. Het is gewoon onze passie. En wij geven altijd volledig 100%? Ja, zeker.
SPEAKER_07:Jullie zijn dus ook weer gevonden, natuurlijk, door KBRI om hier op te treden. Is het al lang geleden dat jullie daar zijn geweest, terug naar Indonesië?
SPEAKER_03:Zij is pas nog? Ja, ik ben ook pas ongeveer 5 maanden geleden.
SPEAKER_07:Dan is het hier alsnog thuis komen. Buiten regent het. En hier.
SPEAKER_00:Ja, het voelt wel gewoon thuis. Laat ik zo zeggen, met alle Indonesische. eten. Indonesische schooletjes.
SPEAKER_03:Dat is wel zo. Dat is zo vaak ook hier optreden. Dit is niet de eerste of tweede keer, maar heel vaak.
SPEAKER_06:Wat zijn jullie van het eten? Want sommige dingen missen jullie van Indonesië had het net even over de specialiteiten van Maang. Daar kom jij vandaan. Die kun je niet altijd hier krijgen. Maar zeg je nu, op deze passar kun je wel specifieke dingen krijgen die je normaal, die moet je echt goed voorzoeken.
SPEAKER_00:Ja, ik heb wel zo'n malang wel kunnen vinden.
SPEAKER_06:En is die net zo lekker of bijna net zo lekker?
SPEAKER_00:Nou, bijna net zo lekker. Maar dan net één kraude minder kloof.
SPEAKER_06:Ja, dat komt in de buurt. En de Sundanese keuken, dat ben jij?
SPEAKER_03:Helaas, hier is bijna niet. Nee, helas. En ze mag ook iets heel anders. Dus ja, jammer, ik kan niet genieten van Zundanis, zeg maar.
SPEAKER_07:Matagor.
SPEAKER_03:Helaas moeilijk.
SPEAKER_06:Schie om mij, Bandoem. Ja, ja, ja.
SPEAKER_00:Nou, die heb ik niet gezien, toch? Ik weet het niet. Ik denk het niet.
SPEAKER_06:We moeten nog zoeken. Ja, precies.
SPEAKER_07:Morgen is het open dan kunnen jullie misschien zelf.
SPEAKER_06:Als jullie in Indonesië weer aankomen, je bent geland. Wat is het liefste? Of wat wil je het eerste weer eten, zodra je geland bent. Dat je denkt. ik verlang al lang.
SPEAKER_00:Oh, ja, bij mij is Ajorlog. Dat is Ajorlor de wel, en het plinjo.
SPEAKER_03:Zo. Lekker, voor mij is gewoon lottek. Dat is echt een Sundanis salade. Dat is echt speciaal van ons.
SPEAKER_06:Een beetje Oer Oer of anders?
SPEAKER_03:Nee, Orab is anders. Met een beetje lekker. Oké, toe. Maar de smaak is met een tour. Ja, dus het is anders.
SPEAKER_02:Echt Sundanese.
SPEAKER_06:Echt Sundanis. Willen jullie ooit nog terug naar Indonesië om te wonen, of is het de combinatie fijn zo: wonen werken in Nederland en dan vakantie.
SPEAKER_00:Ik hoop dat als ik pensioen ga, dat ik dan drie maanden daar en drie maanden in Nederland.
SPEAKER_07:Om en om. Precies.
SPEAKER_06:Dat is ook mijn droom.
SPEAKER_07:Ik denk de droom van heel veel mensen die hier rondlopen, vooral nu als het koud begint te worden en donker, snel daarheen.
SPEAKER_06:Gaan jullie straks weer optreden, of is het morgen weer?
SPEAKER_03:Gelukkig niet. Eigenlijk vroeg mij om zingen met de band. Maar helaas onze personeel is niet compleet. Dus ja, jij mag genoeg.
SPEAKER_06:Wat zoeken jullie nog? Een zanger of een drumber?
SPEAKER_02:Een drumber.
SPEAKER_06:Een drumber, Ashwin.
SPEAKER_02:Een drumber.
SPEAKER_06:Helaas drumsticks.
SPEAKER_07:Verder kom ik niet. Maar goed, dan zijn jullie vrij. Jullie kunnen ook lekker rondlopen en genieten van de houden jullie de kleded aan of gaan jullie straks omkleden en dan.
SPEAKER_02:Dan gaan we sneller.
SPEAKER_07:Ja, precies.
SPEAKER_03:Ik wil jullie bedanken voor dat jullie hier even konden zijn.
SPEAKER_07:De stoelendans is nog steeds volop aan de gang, want we hebben weer een nieuwe gast. Hij moet de aandacht delen, want het zijn meerdere gasten. De vorige keer had je een uitzending voor jezelf. Maar we hebben aan tafel.
SPEAKER_04:Hetzelfde als vorig jaar. Michael Passage, zo al indoor.
SPEAKER_07:Kijk eens aan.
SPEAKER_08:Welkom aan tafel. Precies. Uit Californië of.
SPEAKER_04:Lang verhaal kort. Mijn vader is overleden in augustus. Ik moet hier zijn voor diverse dingen. Administratief afhandelen en ook zijn Assem ophalen, want hij wou uitgestrooot worden in de plaatsen waar hij gewoon, heeft en nog gewerkt heeft. En dan uitsluit uiteindelijk op Antje. Ik ga met een boot op Doceaan en anderzijds.
SPEAKER_07:Dus de reis gaat verder uiteindelijk naar.
SPEAKER_04:En ook ik moet namens de ambassade en Geruda Dees in Nederland naar Bali gaan voor een week. Ik moet drie resorts bezoeken en daar ook de social media voor doen. Dus dat is eigenlijk ook de uitsluitende reden dat ik hier ben.
SPEAKER_07:Ja, precies. Je ziet er keurig netjes uit. Wat heb je aan eigenlijk voor de luisteren?
SPEAKER_04:Traditioneel van.
SPEAKER_02:Maar wat doe je hier?
SPEAKER_04:Hier vroeger in de jaren 80 hadden we MC Michael G en DJ's fan. Maar je bent gewoon Michael G. Nee, ik ben MC samen met Betty. Dus ik doe de Nederlandstalige versie van MC. Ik draag iets van Milan Kabou, de Sumatra. En het is een geele Zarong, eigenlijk. Slendang en dan een sjaal en dan een punt. Het doet het bedenken aan een bloekkraan. Muts eigenlijk. Maar eigenlijk heel met zwart.
SPEAKER_07:Ja, maar het is typisch inderdaad, Sumatraan zijn geen batiekvormen, maar dit is echt dat Sumatraan kledingstijl.
SPEAKER_04:Het is ook mooi hier. De ambassadeur zei het ook, vroeger was het Passemball of pas een. Nu moeten ze met die naam komen Mucentar. Muchantar is eigenlijk de verzamelnaam van de verschillende eilanden. Het is heel mooi mensen als jullie hier kunnen zijn of morgen ook. Het is echt de vertegenwoordig van al de eilanden. En niet zoals, men zeg je al in Java. Indonesisch is meer dan Java, Australië.
SPEAKER_07:Absoluut. En vandaar ook de sloken natuurlijk, vanaf Zabank tot Merauke. Alle culturen zijn vertegenwoordigd. Leuk. En fijn dat je dit zo mag doen. Wat vind je van de sfeer? Want dit is inderdaad geen doorsnede, Pasarmallen.
SPEAKER_04:Nee, sfeer is, dat zei ik ook gisteren in een aparte WA met Rolf ook. Het is inderdaad Pasarus en daar. Ik had ook meer Indoos verwacht. Luisteraars, waar zijn jullie? Passar mal of Tong Tover is toch altijd alleen Indonesisch eten, Indonesisch optreden. Waar zijn jullie? Kom naar hier. Het is echt mooi proef die sfeer van het mooie Indonesië, van ons moederland.
SPEAKER_06:Absoluut. Misschien moeten ze nog een beetje leren kennen dat ze er niet bekend mee zijn.
SPEAKER_04:Ja, dat kan ook zo. Ik vind dat ook. Ik vind het jammer. En het is gratis, dit snap ik dus ook niet. Zeker rolfgisteren, als het gratis is, komt iemand opdagen van ons Indo's. Maar als het betaalde is, klagen ze. Maar dan komen ze toch ook wel? Dat is ook weer typisch. Maar kom, alsjeblieft.
SPEAKER_07:Wat aanwezig is, is een leuke gezel. Het zijn veel, denk ik, diaspora, studenten.
SPEAKER_04:En daar vallen wij ook onder. Indo's zijn ook een diaspora van Indonesië, zoals Papua, zoals Jaanse Suriname. Allemaal diaspora in Indonesië.
SPEAKER_07:Het is een leuke sfeer wat hier houdt. Qua eten ook. Er is van alles. Ik heb iets vanuit Accia gezien. Ik heb de papeda van de Mallukken voorbij zien komen. Dus het is inderdaad niet alleen maar de Jaanse keuken, de Palinese keuken.
SPEAKER_06:Ik zie het zo naar deze voor je neus.
SPEAKER_07:Ik ben door onze vorige gast toch wel geprikkeld om Lotte te halen en ik zag het. Het smaakt goed? Ja, is het tegelijk met een Cadeau Cadeau ongeveer. Maar probeer het zelf, inderdaad, luisteraar. Lottek.
SPEAKER_04:Lotte van Zundaar, van Besijan.
SPEAKER_07:Ja, precies, dat is het. Qua optredens, we hebben verschillende personen hier al aan tafel gehad. Jij bent MC. Wat vind je van die line-up?
SPEAKER_04:Heel goed. Ik bedoel, de band van die voor heen opgetreden had, die pas in Zurich opgetreden heeft en dan nu hier. Echt traditioneel Batak. Dat is zeker goed. En zoals ik al zei, het muzikaal talent is wel ineens Ambon, ofwel Batak, of dat zijn eigenlijk de drie. En ik zei ook van Kanja ook een liedje zingen van Judy Ka. Dus eigenlijk een heel bekend Indonese zanger die dus ook Indonesiële heeft gewonnen, maar helaas niet, maar ze zijn heel goed. Ja, precies, dat wel.
SPEAKER_07:Ondertussen is er weer iets anders op het podium. Het blijft gezellig. Dus wij blijven ook nog even plakken. Maar voor nu wil ik willen wij natuurlijk hart bij zo en het wordt behoorlijk levendig hier in Rijswijk. Horen jullie het?
SPEAKER_06:De trommels zijn van zonder gehad.
SPEAKER_07:Absoluut, maar hier aan tafel blijft het ook warm en gezellig. We hebben een nieuwe gast. En ze was even aan het kijken in het kraampje naast ons, maar we hebben haar hier aan tafel gekregen, mag ik je vragen om jezelf voor te stellen?
SPEAKER_09:Ja, tuurlijk. Mijn naam is Cindy Smits. En ik was hier inderdaad aan het kijken, ook om een beetje thuis te voelen. Ik ben geboren in Boggor.
SPEAKER_07:Kijk eens aan.
SPEAKER_09:Ik was hier één jaar toen we hier aankwamen. Ik heb geen actieve herinnering aan mijn geboortejd daar. Maar ik vind het wel altijd fijn om de sfeer te proeven om Indonesia omheen te horen.
SPEAKER_07:Dat is hier wel het geval.
SPEAKER_09:Ja, precies.
SPEAKER_06:Heb je een Indische of Indonesische opvoeding gehad? Als je terug op je jeugd kijkt?
SPEAKER_09:Indisch, denk ik. Mijn beide ouders waren Indisch. Dus dat hebben we, eigenlijk vooral van mijn vader meegekregen, want die had een Sundanese moeder. En mijn vader was degene die altijd op gitaar liedjes speelde, een beetje kronjonachtig. Hij had altijd zichzelf leren spelen, de gitaar. Hij was degene die altijd verhalen vertelde over Kanji. Dus dat is waar dan. Ik associeer altijd mijn vader echt met de Sundanese Indonesische kant van de uitvoering.
SPEAKER_06:Het eten heb je ook wel meegekregen?
SPEAKER_09:Het eten meegekregen in zoverre dat we wel Indisch aten, maar mijn moeder zei altijd dat haar kwaliteiten elders lagen. Mijn moeder was meer heel sociaal betrokken. Dus heel actief met voorzitter zijn van diverse besturen. Druk met vergaderingen, druk met opkomen voor mensen. Dus in de keuken. Ik vond dat ze best goed kon koken. Maar zij had zelf zoiets van ja, zij kookte niet. Mijn moeder had een schoonzus. En die kookte dan echt indisch zoals het hoort. Dus dat ging ook altijd over recepten die gesprekken. En mijn moeder had meer zoiets van ja, ik maak Sayjoer spruitjes of zo. Maar dan een beetje met eigen fantasie. Is ook lekker hoor. Ja, het was hartstikke lekker. Dus we hebben eigenlijk nooit de klagen gehad over. Maar ik heb het in die zin van haar overgenomen dat ik thuis dus ook niet mijn kinderen echt heb opgevoed van Babi Kitchia. Wel de gerechten, maar die aten we dan maar pasamallems. Nee, bij restaurants. Het is hier ook wel lekker, natuurlijk. Heb je hier ook al veel gegeten? Ik heb net bij Toco Maya gegeten, Batagor.
SPEAKER_07:Heel lekker.
SPEAKER_09:Dus die smaak heb ik nog helemaal lekker in mijn mond en genoten.
SPEAKER_07:Ja, heerlijk. Je loopt hier rond, inderdaad, wat je zegt, misschien toch een beetje de herinner de sfeerproeven, maar wat valt je op van deze Passar? Raya Nusantara. En misschien vergeleken met andere Passamallams die er zijn, is er iets wat het anders maakt misschien? Wat valt je op?
SPEAKER_09:Ja, voor mij wat het anders maakt, is natuurlijk toch meer de Indonesische sfeer. Not veel Indonesische mensen. De basis naar Indonesia om je heen. Ja, gewoon ook de sfeer, de kraampjes zoals eruitzien, zoals de mensen met elkaar omgaan. Dus eigenlijk dat alles, ik zou bijna zeggen, een soort klein Indonesië. Ja, dat vind ik wel mooi. En er is heel veel bad ik, wat ik ook alleen maar, nou ja, zoals je kan zien, geweldig vind. En veel eten van de diverse streken en zo. En leuke muziekprogramma's op het podium.
SPEAKER_07:Divers.
SPEAKER_09:En nou ja, toevallig had ik het net met een Indische vriendin erover. Dat hier, het publiek, die gaan ook veel meer, zeg maar echt uit hun dak. Nou ja, we horen nou heel erg de muziek op de achtergrond. Maar als je daar zit en dan zit er zo'n Sumatraanse zang-dansgroep. En dan hebben ze gewoon het publiek, die gaat naar voren, gaat enthousiast meedoen, gaat meezingen, gaat foto's maken, filmen, alles tegelijk. En daar is geen onvertogen woord in de zin van, ik ga ze opzij, want ik zie niks. Of weet je wel. Dus iedereen, ja, wat ik wel vind, is iedereen moet het gewoon naar zijn zin hebben. Dat is het belangrijkste. En die sfeer, ja, ik vind het geweldig.
SPEAKER_07:Dat hebben ze leuk moeten kunnen creëren hier inderdaad. En alles komt aan bod. Dat is de slogan hier, van het westen naar het oosten, van het noorden naar het zuiden. Alle gebieden worden eigenlijk een beetje, en ook op het podium, zoals we het horen, worden vertegenwoordigd. Ja, absoluut. Leuk hoor.
SPEAKER_09:Ja, want ik kom zelf dus in Bogor, Westjava. Dus dat is Sondaland en Ankrum. Dus die heb ik ook inmiddels van kunnen genieten.
SPEAKER_06:En zijn jouw ouders ook nog wel terug geweest?
SPEAKER_09:Ja, ik ben in 95 samen met mijn ouders terug geweest. En dat was heel mooi. Toen konden ze me dus in Bogor laten zien. Kijk, hier hebben we gewoond, hier heb ik dus als baby ook nog gewoond. En dit is de kerk waar we getrouwd zijn, waar jij gedoopt bent. Dit is de Caboner, waar papa jou op de fiets al meenam als baby van 10 maanden voor op het fietsitje. Dus ja, dat was wel echt een hele mooie ervaring. En natuurlijk, wat ik ook heel mooi en ontvallend vond, was dat vooral mijn vader zich daar echt thuis voelde. Want was hij hier in Nederland eigenlijk altijd meer een beetje op de achtergrond. En mijn moeder regelde altijd van alles. En daar was hij gewoon degene die altijd regelde die op mensen afstapte, die vervoer regelde. Ja, dus dat vond ik heel mooi om te zien. Dat ik echt dacht van wow, dit is dus, hij is nu gewoon echt thuis. Hij praat de taal. Hij sprak basta Sunda, weet je wel. Dus ja, dat vond ik wel heel mooi om te zien. En wat ik ook mooi vond, was toen ik daar dus was, als ik nog tijd heb, toen ik daar dus was, want ik was van tevoren al heel erg benieuwd, hoe zal ik het vinden als ik daar voor het eerst ben. Want je hoort natuurlijk van allerlei verhalen van iedereen van oh, en dan schuif ik de geur op of oh dit, oh dat. En wat ik toen het mooiste vond, was toen ik in het Bas Indonesia kon zeggen. Say la Hirdi Sini. Ik ben hier geboren. Ik kom eindelijk uit die sini hier. Want hier in Nederland is natuurlijk altijd, oh, waar ben jij geboren? Je bent zeker ook hier geboren. Nee, ik ben daar geboren. Ik ben in de bogor. Welbogor buiten Nada. Dus zonder dat je het weet, geef dat toch, geef je dat altijd iets mee. En dan ben je daar en dan zeg je Sayal La Hirdissini. En toen dacht ik ineens van, zo voelt het dus. Dat je gewoon kunt zeggen, ik ben hier geboren. En dat de mensen daar ook zeggen, oh, maar dan hoor je toch gewoon bij ons. Oh, je bent Orang Bogor. En dan verwachten ze wel meteen dat je ook zo na spreekt. Dat is dan. Daar kon ik niet aan voldoen. Behalve Willemjaan. Dus ja, maar vooral dat. Dat je dat kan zeggen, ik ben hier geboren.
SPEAKER_07:Ja, leuk hoor. Ja, dat creëren, dat lukt hier natuurlijk niet een beetje. Een beetje de sfeer. Proeven we wel natuurlijk. Waaronder met het eten. Want er is hier ook een Batagor en een Lottek.
SPEAKER_06:Wat ook echt Sundanees is, natuurlijk. Een belangrijke vraag die we altijd stellen aan al onze gasten aan tafel. Wat is jouw lievelingsgerecht?
SPEAKER_09:Mijn lievelingsgerecht is eigenlijk de Babi Ketchup, zoals mijn overleden partner Frans Lopilaan dat kon klaarmaken. Dat was echt het heer. Als favoriet.
SPEAKER_07:Ik weet niet of dat hier is, en dat zal ongetwijfeld niet hetzelfde smaken, helaas. Nou, ik heb net al genoten van de bak. Nou, ik wou net zeggen, dus hier genoeg lekkers. We gaan nog even genieten, natuurlijk, de avond is nog jong, maar ik wil je graag bedanken dat je even was aangeschoven bij onze tafel.
SPEAKER_09:Prima Kaziebanjak is allemaal samen.
SPEAKER_07:Het feest gaat hier gewoon nog door in Rijswijk, die broodfabriek. Tijdens deze ook weer, de Pasaria Nussantara. Alle uithoeken van Indonesië kom je hier tegen. Ik kijk nu trouwens naar een kaart. War al die gebieden worden vertegenwoordigd.
SPEAKER_08:Van Sabang tot Marauke.
SPEAKER_07:En van Miangas tot Rothe.
SPEAKER_08:Zeker.
SPEAKER_07:Plekje die ik nog niet bezocht heb in ieder geval. Nee, zeker niet. Alhoewel hier. Als je het hebt over Sabang, dan heb je Adje. Het eten is hier.
SPEAKER_08:Pampek is hier.
SPEAKER_07:Vanuit Sumatra, de papeda zoals gezegd. De Lotte die ik heb gevonden. Op aanrader.
SPEAKER_08:De Martabac Dolore natuurlijk. Daar hebben we even voor in de rij moeten staan. Hij was weer lekker.
SPEAKER_07:Dat blijft goed. Rolf, wat vond en vind je van deze dag? Ja, is nog niet voorbij.
SPEAKER_06:Indrukwekkend moet ik zeggen. Verschillende personen aan tafel gehad met allemaal hun eigen verhalen. Hele diversiteit. En ik moet zeggen, de sfeer hier bijzonder. Het schuurt tegen Indonesië aan, alsof we je er zijn. Je er bent, sorry. Ik begin al.
SPEAKER_07:Je taal begint al. Nee, maar inderdaad, je hoort het Indonesisch om je heen. Je ziet het Indonesisch om je heen. Het is zoals ze ook zeggen, authentiek. Ja, ik denk dat het aardig authentiek is.
SPEAKER_06:We zijn natuurlijk ook nog altijd met onze taal bezig, maar dat vind ik ook het leuke hier. Hier kun je echt oefenen. Nu kun je aan de slag met je taal. Dus ik wil op een plek zijn waar ik lekker mijn zinnetjes.
SPEAKER_07:Mijn conversaties kan oefenen, dan moet je echt op. Precies, je kan hier zitten aan lange tafels. Stel je voor, je hebt een papeda besteld. Je gaat met je bordje naar zo'n lange tafel. En knoop het gesprek maar aan, want werkelijk waar, alles wat je ziet hier. spreekt Indonesisch. Het is echt niet de doorsnee. Pas er malam bij jou in de sporthal.
SPEAKER_06:Dat zei Maaike de grote groep Indo's in die zijn.
SPEAKER_07:Misschien nog ontbreken. Mijn familie bijvoorbeeld ook. Ik heb ze uitgenodigd. Wie weet de volgende keer. Maar het betekent niet dat het niet gezellig is of dat het rustig is, want de sfeer zit hier behoorlijk in. Het is echt wel goed georganiseerd leuk om hier te zijn en deze podcast op te nemen. Ik denk dat het allemaal nog een beetje onbekend is.
SPEAKER_06:Dat ze het een stukje rugbaarheid moet krijgen. Dat is ook zo.
SPEAKER_08:Nou, en het is wel wat Maaike Passage zegt. Waar zijn jullie? Ja, ik zou zeggen, volgende keer als ze dit nog een keer gaan organiseren. Echt een hele leuke event.
SPEAKER_06:Absoluut.
SPEAKER_07:Nou is er over twee weken geloof ik hier ook een passer. In Rijswijk weer. Dezelfde hal, ook de broodfabriek. Maar dat is meer de Passard Malam zoals we die gegaan zijn. Ja, dit is vanuit de KBRI de ambassade. En we zijn natuurlijk ook blij dat we door hun hier zijn uitgenodigd. Ja, ook een beetje te promoten natuurlijk. Een beetje achter de schermen met de mensen in gesprek te gaan.
SPEAKER_06:Hoe heb jij het ervaren?
SPEAKER_07:Ook ik vind het een heel warme en hartelijke sfeer. Alsof je toch een beetje inderdaad in Indonesië bent. En dat is toch best uniek, want dat is niet bij alle pas omhalen op het geval.
SPEAKER_06:Ik hoop dat onze volgende opname ook in Indonesië zal zijn. Dat zou weer mooi zijn. Het moet allemaal samenvallen natuurlijk. Maar alle drie hebben volgens mij het plan om die kant op te gaan.
SPEAKER_07:Zo is het. Dit is een mooi opwarmertje naar dat moment. Over een paar maanden. Dus wie weet?
SPEAKER_08:Jullie weten, wie weet.
SPEAKER_07:Maar ondertussen zijn we hier in Rijswijk.
SPEAKER_08:En we geven we ons ook echt in in. Absoluut, dat bedoel ik.
SPEAKER_07:De fabriek Rotti. In de fabriek Rotti. Ik ga nog even aan mijn Lottek, want die is nog niet op. En jullie? Ik ga nog aan mijn Martenbak. En we gingen nog op zoek naar, wat was het ook weer, Marceline? Een S-teller of een S- tapé. Dat zou fijn zijn. Ik wil nog een S- tapé. We gaan nog even een rondje lopen.
SPEAKER_06:Dat moet toch te vinden zijn, zou je zeggen. Absoluut, we hebben het gevonden.
SPEAKER_07:Dat was het probleem.
SPEAKER_06:Nou, heel veel succes. Om jullie weer te zien houden.
SPEAKER_07:Zeker weten, zeker weten. De volgende keer zijn we er denk ik weer bij. Ik hoop het wel, natuurlijk. En ik hoop de luisteraars ook hier in Rijswijk. Absoluut. Salamat Bakan voor straks, prima kan je bij Jan.
